tonsils

Αρχαίος Ελληνικός ιατρικός όρος για τις παρίσθμιες αμυγδαλές. Η αντιάς, της αντιάδος, αι αντιάδες (Η αμυγδαλή, της αμυγδαλής, αι αμυγδαλαί, οι αμυγδαλές)

(α). VIII. Άδέν. 7. σελ. 360: τράχηλος τά μέρεα αυτού εκάτερα ένθα και ένθα αδένας έχει, και παρίσθμια καλέονται αι άδένες αύται.

Ρούφ. Έφ. Όνομ. σελ 21: παρίσθμια δε και αντιάδες και μήλα, τα εκατέρωθεν του φαρυγγέθρου σαρκώδη και αδενοειδή.

Γαλην. XVI. σελ. 713: και αι αντιάδες γεγόνασι, τέσσαρες ούσαι τον αριθμόν, δύο μεν προφανείς προς τη ρίζη της γλώττης εκατέρωθεν, δυο δε εχόμεναι τούτων ενδότεραι. λέγονται δε αύται και παρίσθμια.

Λέων. Σύν. 54. σελ. 42: και αντιάδες δια το αντικείσθαι αλλήλοις.

Πολυδ. Β. 99 Κατά τον Ίπποκρ., αντιάδες είναι μόνον οι αδένες (αμυγδαλές) και όχι ή φλεγμονή τους (αμυγδαλίτις).

VII. Νους. II. 11. σελ. 18: αντιάδες· αντιάδες δε και υπογλωσσίδες… ταύτα πάντα ν-σέει υπό φλέγματος,

ο.π. 30. σελ. 48: αντιάδες· ην αντιάδες γένωνται (φλεγμαίνουν), καθείς τον δάκτυλον διωθέειν τας αντιάδας. συντηρητική αγωγή και διατομές (παρακεντήσεις) αμυγδαλών.

Κατά τον Γαλην., VII. σελ. 731, με τον όρο αντιάδες νοείται ή φλεγμονή των αδένων· και τα παρίσθμια και αι αντιάδες ουκ άλλο τι ή φλεγμοναί είσιν, αι δε αντιάδες των εν αρχή της φάρυγγος αντικειμένων αλλήλοις αδένων, ώσπερ τα παρίσθμια των κατ’ αυτήν την φάρυγγα σωμάτων.

 βλ. Αέτ. VIII. 51. σελ.485, II. Αιγινίτ. VI. 30. σελ. 67: και τα παρίσθμια φλεγμήναντα…αντιάδες εκλήθησαν.

Λέων. Φιλ. Σύν. IV. 6. σελ. 155: αντιάδες γίνονται, όταν οι εγγύς των παρισθμίων αδένες ογκωθώσι και υπερσαρκωθώσιν. θεραπεύεται δι’ άντιοτομίας, τεμνόντων την μιαν άντιάδα, ινα μή περιτρίβωσιν αλλήλας)

Παραθέτουμε το λήμμα από το περίφημο Λεξικό του Παθολόγου Ιατρού Πάνου Αποστολίδη, «ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 1997